باید اقرار کنم که پس از سال ها لحظاتی حس کردم دارم درک می شوم . مثلاْ چیزی شبیه این بود که بعد از مدتی طولانی دوباره مزه ی انبه ی تازه ی هندی را چشیده باشی...
حسی غریب بود . حس های غریب قابل گفتن نیست...
محسن
یکشنبه 22 فروردینماه سال 1389 ساعت 12:28 ق.ظ