شور مست

کارم کشیده به جایی که بگردم دنبال تور های کوه نوردی برای اعتیادم چون نتها کوه رفتن برایم هنوز ممنوع است... 

فردا دریا  چه ی شورمست مرا دعوت کرده با جمعی برویم پیشش و غروب های سهمگینمان را مزه دار کنیم . از اسمش که خیلی خوشم می آید!...

پ.ن: وقتی بعدش هم برنامه باغ چه ی دماوند با استخر تگری اش را جور کردم کاملاً به خودم افتخار کردم هر چی که نشده باشم یک خوشگذران حسابی حرفه ای شده ام حیف که این ابله های زمینی اسم این را شغل نمی گذارند و گر نه یکی از بهترین ها در شغل خودم می شدم!