شب هایی که نمی خوابیم شب هایی که کنار هم نیستیم روز هایی که بی قراریم روز هایی است از هم دوریم . همه اش تقصیر محیط لعنتی است وگر نه پیوند می زدیم هم دیگر را به هم تا آخر عمر عضو هم می شدیم...
اولش گذشته که ما داشتیم فقط با هم می ساختیم تا بگذارد...
دارد دوباره مرا می سازد و من دوباره می سازمش...
محسن بهتری و فرزانه ی بهتری دارد ساخته می شود ورای تصورشان. داریم پاسخ می دهیم به آن هایی که با ما نساختند آن ها قدر ندانستند تا ساخته شویم برایشان . حالا که این قفل و کلید دارند جور می شوند می بینم که از هم جدا نمی شوند...