چنانت دوست میدارم که گر روزی فراق افتد
تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم
دلم صدبار میگوید که چشم از فتنه برهم نه
دگر ره دیده می‏افتد بر آن بالای فتانم